Woensdag 12 september was voor de meeste GroenLinksers een dag om snel te vergeten. Hoewel, misschien is het beter deze dag niet te vergeten maar het te gebruiken als harde les en stok achter de deur voor een betere toekomst voor de partij. Zo dacht ik, Mark Coenders, er over toen ik nog diezelfde avond het Arnhemse GroenLinks-raadslid Tobias de Groot mailde of ik wellicht een dagje mee mocht lopen om te ervaren hoe het raadlidmaatschap in z’n werk gaat.

Binnen een dag had ik een bericht terug van Tobias: natuurlijk mag dat! Uiteindelijk spraken we af dat ik maandag 24 september mee zou lopen. Tobias vroeg vervolgens of ik van 09:00 uur tot 23:00 uur beschikbaar was. Nog vrij naïef vroeg ik me af of hij wel echt 09:00 uur bedoelde, en niet 21:00? Tobias bleek toch echt 09:00 te bedoelen. “BAM!”, zou Tofik Dibi zeggen. Mijn eerste les was dus dat working 9 to 5 niet opgaat voor een raadslid.

Vol goede moed stond ik die maandag voor de ingang van het stadhuis. Terwijl mensen klaarstonden voor hun huwelijk liep ik met Tobias naar boven, richting de kamer van wethouder Henk Kok. Steevast begint de maandag met een gesprek met de GroenLinks-wethouder. Soms over koetjes en kalfjes, de andere keer gaat het er inhoudelijker aan toe. De versie die ik mocht meemaken bleek er ergens tussenin te liggen. Na een korte kennismaking en het uitwisselen van wat gedachten tussen de raadsleden en de wethouder trokken Tobias en ik ons terug, voor het geval er staatsgeheimen besproken moeten worden, zei Tobias met een knipoog.

Na een rondgang langs wat mensen in het stadhuis was het tijd voor de wekelijke fractievergaderingen. Hoewel de sfeer goed was, is deze vergadering duidelijk niet bedoeld als ‘gesprekje’. Het ging er zeer inhoudelijk aan toe. Uitgewisseld werd wat ieder fractielid van voorstellen vond, welke strategie men zou aanhouden bij een bepaald onderwerp in de raadsvergadering, enzovoort. Ik mocht er ook een klein beetje trots bijzitten tijdens die vergadering: het verkiezingsprogramma waar ik in 2009 een bescheiden bijdrage aan heb geleverd wordt nog steeds als leidraad gebruikt door de fractie. Mooi was te zien, zoals ook later tijdens de dag, dat de raadsleden in het algemeen en Tobias in het bijzonder zo bezig zijn met de mensen in de stad. Constant wordt met bedrijven, ambtenaren, burgers en andere belanghebbenden gesproken en wordt er naar hen geluisterd. De GroenLinks-fractie lijkt niets voor te stellen wat niet breed gedragen wordt; dat lijkt me pas echt een kenmerk van een sociale partij.

Deze brede kijk op de stad is niet mogelijk als je als raadslid binnen de muren van het stadhuis blijft. Tobias had daarom, zoals gebruikelijk, een aantal werkbezoeken gepland. Tweemaal waren we in het stadskantoor om achtereenvolgens met een medewerker van het Sportbedrijf te praten, over onder andere buitenfitness, en het met een medewerker van de gemeente te hebben over de leegstand in de stad. Verder hadden we een interessant gesprek (inclusief rondleiding) met de directeur van LuxorLive en kregen we een presentatie over de komende Arnhemse Mode Biënnale.

Kroon op de avond is natuurlijk de raadsvergadering. Tobias liet zich van zijn beste kant zien. Na enkele insprekers vanuit de stad haalde hij met zeer brede steun een motie binnen over het binnenklimaat van basisscholen en MFC’s. Ook was hij betrokken bij een andere motie rond de MFC’s. Zeer onverwacht kwam de fractie van de VVD die avond met een amendement en een motie over de MFC’s in Arnhem Noord. Door een wederom ‘naar de stad gerichte’ zet van Tobias – hij liet raadsleden praten met een betrokkene op dit gebied tijdens een schorsing van de vergadering – trok de VVD het amendement en de motie terug.

Voor Tobias de persoonlijke kroon op de avond, hoewel hij daar zelf misschien aan twijfelt, was zijn voorzitterschap tijdens de zogenaamde meningsvormende commissievergadering rond het ‘Vaststellen van de Verordening commissie werkgeverschap Griffie 2012 en het invullen van een besparing op het MJPB-deelprogramma gemeenteraad’. Inderdaad: het was zoals het klinkt, en het ging met name over interne zaken. Niet gek dus dat een naar buiten gericht raadslid als Tobias hier niet echt warm van werd.

Na een degelijk commissievoorzitterschap en een gesprek met een journalist sloten we de dag af in Dudok. “Wat nu?”, vroeg Tobias het einde van de avond. Ik weet het niet, de tijd zal het leren!