Met de Provinciale Statenverkiezingen van 2 maart voor de boeg was het tweede politiek café van GroenLinks Arnhem een uitgelezen mogelijkheid om met (kandidaat-)Statenleden en Eerste Kamerlid Tineke Strik in gesprek te gaan. Ruim twee uur lang is gesproken en vooral ook gediscussieerd over een aantal belangrijke aandachtspunten op provinciaal niveau, zoals het doortrekken van de A15, de toekomst van de Ecologische Hoofdstuctuur en jeugdbeleid. Ook kwam de zin en onzin van de Eerste Kamer ter sprake. Onder het genot van een kop koffie, thee of een alcoholische versnapering konden de aanwezigen vragen stellen en hun mening geven. De avond was gezellig en bovendien een extra boost om vol goede moed de rest van de campagne in te gaan. Want hoewel provinciale politiek wellicht niet altijd interessant lijkt, zijn er voor GroenLinks wel degelijk belangrijke zaken te bereiken!

Ruimtelijke ordening: A15 en Park Lingezegen
Met alle aanwezige kandidaat-Statenleden werd over een aantal belangrijke onderwerpen gesproken. Nummer negen op de lijst Noor Hagemeier is gespecialiseerd in ruimtelijke ordening. Ze gaf met betrekking tot de A15 aan dat meer asfalt onwenselijk is, voornamelijk omdat dit ten koste gaat van natuurgebieden. Bovendien worden de verkeersknooppunten hierdoor helemaal niet verlicht en is het geen goede manier om de Achterhoek met de rest van Nederland te verbinden. In reactie op een opmerking dat GroenLinks de enige partij is die zich sterk tegen doortrekking uitspreekt, gaf Noor aan dat het tegenhouden van het plan wel degelijk een reële mogelijkheid is, omdat het ook financiële problemen met zich mee brengt.

Met betrekking tot Park Lingezegen vertelde Noor dat GroenLinks zich tot het uiterste in gaat zetten om deze ‘Rijksbufferzone’ te behouden. Een aantal leden waren het weliswaar eens met het standpunt van GroenLinks, maar vroegen zich toch af of we niet wat meer onderscheidende, spannendere argumenten kunnen aandragen. De conclusie luidde dat GroenLinksers soms best iets minder ‘aardig’ mogen zijn, en concrete, beeldende alternatieven moeten aandragen.

Toekomst Ecologische Hoofdstuctuur
Vervolgens werd met nummer vier op de lijst Nelson Verheul dieper in gegaan op de rampzalige plannen van staatssecretaris Bleker met betrekking tot de Ecologische Hoofdstuctuur (EHS). Bleker wil op de EHS bezuinigen en tegelijkertijd de plannen doorschuiven naar provinciaal niveau. Dit leidt waarschijnlijk tot nog meer schade, omdat de kans groot is dat de provincie zich dan ook grotendeels zal terugtrekken. GroenLinks gaat uit van het principe ‘afspraak is afspraak’, wat wil zeggen dat nu de uitvoering van de plannen omtrent de EHS stilgelegd dreigt te worden het Rijk aangesproken zal worden op onbehoorlijk bestuur.

Nelson suggereerde een alternatief omdat er sowieso minder middelen beschikbaar zullen zijn: wat hem betreft mag een deel van de opbrengst van de verkoop van Nuon gebruikt worden om de plannen wel af te kunnen maken. Waarschijnlijk zal het oorspronkelijke streven om dit in 2018 te bereiken niet gehaald worden, maar de plannen op de langere termijn schuiven vind hij nog altijd beter dan er helemaal mee te stoppen.

Ook tijdens deze discussie werd weer gesproken over hoe je als partij je argumenten het beste over het voetlicht kan brengen. De kandidaten stelden dat economische argumenten ook een optie zijn, omdat er ontzettend veel geld omgaat in toerisme en recreatie. Heel eenvoudig gezegd is GroenLinks ‘voor natuur’, maar er waren leden die gevaren zien in het op deze manier simplificeren van de boodschap: die is namelijk niet altijd eenvoudig, bijvoorbeeld wanneer je het hebt over het in stand houden van de biodiversiteit. Concluderend werd opgemerkt dat Gelderland bij uitstek een provincie is met veel mooie natuurgebieden, en dat GroenLinks dus haar nek zal moeten uitsteken om deze te behouden.

Overdracht jeugdbeleid
Huidig Statenlid en nummer twee op de lijst Renske Waardenburg houdt zich voornamelijk bezig met jeugdbeleid. Door de vorige regering is al besloten dat een groot deel van het jeugdbeleid van de provincie overgeheveld zal worden naar de gemeentes. Een probleem waar Renske op wees is dat gemeentes nu juist bezuinigen op welzijnswerk, en dat dit wel eens ellendige gevolgen zou kunnen hebben voor jongeren die hulp of zorg nodig hebben.

In de discussie werd vooral gesproken over de vraag of GroenLinks zich wel of niet positief moet opstellen ten opzichte van de overdracht naar het gemeentelijk niveau. Tegenstanders wezen er onder andere op dat de zorg beter vanuit provinciaal niveau aangeboden kan worden, omdat er anders een kans is dat jongeren in kleinere gemeentes niet de zorg of hulp kunnen ontvangen die zij nodig hebben. Voorstanders gaven echter aan dat het veel duidelijker en eenvoudiger is als het hele jeugdbeleid een gemeentelijke kwestie wordt, omdat preventie al een gemeentelijke taak is en de WMO ook door gemeentes uitgevoerd wordt.

Renske gaf aan het belangrijk te vinden dat gemeentes echt klaar moeten zijn voor de overdracht. GroenLinks stelt daarom als voorwaarde aan de overdracht dat de ‘praktijk’ er niets van mag merken: het mag niet gebeuren dat jongeren tussen wal en schip gaan vallen. Tineke Strik vulde daarop aan dat ze het zelf erg belangrijk vindt dat in de wet een ‘recht op zorg’ opgenomen wordt, zodat mensen die een bepaalde indicatie hebben zich daarop kunnen beroepen. Renske gaf tot slot nog aan dat GroenLinks zich in het bijzonder inzet voor goede zorg voor allochtone jongeren, bijvoorbeeld door te zorgen dat zij zich kunnen herkennen in hulpverleners. Ze maakt zich zorgen over het feit dat Marokkaanse jongens vaak niet in een zorgtraject, maar direct in een justitieel traject terecht komen. GroenLinks zet zich dus niet alleen in voor het verkorten van wachtlijsten, maar ook voor het behoud en versterken van de kwaliteit van jeugdzorg.

Eerste Kamer: afschaffen?
Tot slot werd met Tineke Strik, (kandidaat) Eerste Kamerlid, gesproken over de zin en onzin van de Eerste Kamer. GroenLinks heeft zich al jaren geleden voor afschaffing van de Eerste Kamer uitgesproken, en Tineke is het met dit standpunt eens. Ze gaf aan wel degelijk de positieve bijdrage van de Eerste Kamer te zien: zo is het Kamerlidmaatschap een nevenfunctie, waardoor de Kamerleden veel kennis en expertise uit de praktijk meenemen. Daarnaast is het een instituut dat rustig vanuit de luwte naar de wetgeving kan kijken, waardoor de ‘waan van de dag’ die nogal eens regeert in de Tweede Kamer enigszins gecompenseerd kan worden. Ook kan het zorgen voor goede afstemming met wetgeving op Europees niveau.

In de praktijk functioneert de Eerste Kamer volgens Tineke echter niet als de ‘chambre de réflection’ die ze zou moeten zijn, waardoor het een ‘onzinnig systeem’ is. Hoewel leden van de Eerste Kamerfracties van de regeringspartijen het bijvoorbeeld vaak eens zijn met de mening van de oppositiepartijen, stemmen ze in de praktijk toch zeer zelden tegen wetsvoorstellen. De onzin zit hem volgens haar dus vooral in de stemmingen, waarbij de Eerste Kamerleden net zo gecommitteerd zijn aan de regeringsdeelname van hun partij als de Tweede Kamerleden. Hierdoor maakt de Eerste Kamer zich ongeloofwaardig, omdat dan toch een politieke stem wordt uitgebracht.

Tijdens het gesprek bleek dat zelfs leden van GroenLinks maar heel weinig afweten van wat de Eerste Kamerfractie de afgelopen jaren allemaal bereikt heeft. Tineke noemde daarom een aantal successen: het elektronisch patiëntendossier is nog steeds niet ingevoerd, de zogenaamde ‘omgangshuizen’ voor gescheiden ouders zijn in stand gehouden en er komt een keurmerk komt voor re-integratiebureaus. De discussie laaide nog eventjes flink op toen werd gesproken over de vraag of het nu wel of niet een goede zaak is dat tijdens deze campagne de mogelijkheid van een ‘linkse’ Eerste Kamer zoveel aandacht krijgt, wat ten koste gaat van het ‘eigenlijke’ onderwerp: de provinciale politiek. Al met al was het een interessante en natuurlijk gezellige avond, en dus een geslaagd tweede politiek café!